VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
aboubais - aboubades**
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
aboubaram - aboubárom
Futuro
vós
aboubareis - aboubaredes
elas-eles-vocês
aboubarão - aboubarám
Pretérito imperfeito
vós
aboubáveis - aboubávades
elas-eles-vocês
aboubavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
aboubáreis - aboubárades
elas-eles-vocês
aboubaram
Condicional
vós
aboubaríeis - aboubaríades
elas-eles-vocês
aboubariam
Conjuntivo
Pretérito Imperfeito
vós
aboubásseis - aboubássedes
elas-eles-vocês
aboubassem
Futuro
elas-eles-vocês
aboubarem
Imperativo
Negativo
nunca
aboubeis - aboubedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
aboubarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) aboubache
Pretérito Imperfeito :
(vós) aboubávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) aboubárais
Condicional :
(vós) aboubaríais
Imperativo :
(vós) aboubade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
aboubai-la - aboubade-la
elas-eles-vocês
aboubam-na
Pretérito Perfeito
eu
aboubei-a - aboubei-na
ela-ele-você
aboubou-a - aboubou-na
elas-eles-vocês
aboubaram-na - aboubárom-na
Futuro
eu
aboubá-la-ei - aboubarei-na
tu
aboubá-la-ás - aboubará-la
ela-ele-você
aboubá-la-á - aboubará-a
nós
aboubá-la-emos - aboubaremo-la
vós
aboubá-la-eis - aboubarede-la
elas-eles-vocês
aboubá-la-ão - aboubarám-na
Pretérito Imperfeito
vós
aboubávei-la - aboubávade-la
elas-eles-vocês
aboubavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
aboubárei-la - aboubárade-la
elas-eles-vocês
aboubaram-na
Condicional
eu
aboubá-la-ia - aboubaria-a
tu
aboubá-la-ias - aboubaria-la
ela-ele-você
aboubá-la-ia - aboubaria-a
nós
aboubá-la-íamos - aboubaríamo-la
vós
aboubá-la-íeis - aboubaríade-la
elas-eles-vocês
aboubá-la-iam - aboubariam-na
Conjuntivo
Presente
vós que
a aboubeis - a aboubedes
elas-eles-vocês que
a aboubem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a aboubasse
vós se
a aboubásseis - a aboubássedes
elas-eles-vocês se
a aboubassem
Futuro
ela-ele-você quando
a aboubar
elas-eles-vocês quando
a aboubarem
Imperativo
Afirmativo
aboubai-a - aboubai-na
vós
Negativo
nunca
a aboubeis - a aboubedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a aboubar - ao aboubá-la
tu para
a aboubares - ao aboubare-la
ela-ele-você para
a aboubar - ao aboubá-la
nós para
a aboubarmos - ao aboubarmo-la
vós para
a aboubardes - ao aboubarde-la
elas-eles-vocês para
a aboubarem - ao aboubarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a aboubar - ao aboubá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) aboubache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) aboubávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) aboubárai-la
Condicional :
(vós) aboubaríai-la - (vós) aboubá-la-íais
Imperativo :
(vós) aboubade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.