VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
aclamais - aclamades**
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
aclamaram - aclamárom
Futuro
vós
aclamareis - aclamaredes
elas-eles-vocês
aclamarão - aclamarám
Pretérito imperfeito
vós
aclamáveis - aclamávades
elas-eles-vocês
aclamavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
aclamáreis - aclamárades
elas-eles-vocês
aclamaram
Condicional
vós
aclamaríeis - aclamaríades
elas-eles-vocês
aclamariam
Conjuntivo
Pretérito Imperfeito
vós
aclamásseis - aclamássedes
elas-eles-vocês
aclamassem
Futuro
elas-eles-vocês
aclamarem
Imperativo
Negativo
nunca
aclameis - aclamedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
aclamarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) aclamache
Pretérito Imperfeito :
(vós) aclamávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) aclamárais
Condicional :
(vós) aclamaríais
Imperativo :
(vós) aclamade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
aclamai-la - aclamade-la
elas-eles-vocês
aclamam-na
Pretérito Perfeito
eu
aclamei-a - aclamei-na
ela-ele-você
aclamou-a - aclamou-na
elas-eles-vocês
aclamaram-na - aclamárom-na
Futuro
eu
aclamá-la-ei - aclamarei-na
tu
aclamá-la-ás - aclamará-la
ela-ele-você
aclamá-la-á - aclamará-a
nós
aclamá-la-emos - aclamaremo-la
vós
aclamá-la-eis - aclamarede-la
elas-eles-vocês
aclamá-la-ão - aclamarám-na
Pretérito Imperfeito
vós
aclamávei-la - aclamávade-la
elas-eles-vocês
aclamavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
aclamárei-la - aclamárade-la
elas-eles-vocês
aclamaram-na
Condicional
eu
aclamá-la-ia - aclamaria-a
tu
aclamá-la-ias - aclamaria-la
ela-ele-você
aclamá-la-ia - aclamaria-a
nós
aclamá-la-íamos - aclamaríamo-la
vós
aclamá-la-íeis - aclamaríade-la
elas-eles-vocês
aclamá-la-iam - aclamariam-na
Conjuntivo
Presente
vós que
a aclameis - a aclamedes
elas-eles-vocês que
a aclamem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a aclamasse
vós se
a aclamásseis - a aclamássedes
elas-eles-vocês se
a aclamassem
Futuro
ela-ele-você quando
a aclamar
elas-eles-vocês quando
a aclamarem
Imperativo
Afirmativo
aclamai-a - aclamai-na
vós
Negativo
nunca
a aclameis - a aclamedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a aclamar - ao aclamá-la
tu para
a aclamares - ao aclamare-la
ela-ele-você para
a aclamar - ao aclamá-la
nós para
a aclamarmos - ao aclamarmo-la
vós para
a aclamardes - ao aclamarde-la
elas-eles-vocês para
a aclamarem - ao aclamarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a aclamar - ao aclamá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) aclamache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) aclamávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) aclamárai-la
Condicional :
(vós) aclamaríai-la - (vós) aclamá-la-íais
Imperativo :
(vós) aclamade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.