VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
adondais - adondades**
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
adondaram - adondárom
Futuro
vós
adondareis - adondaredes
elas-eles-vocês
adondarão - adondarám
Pretérito imperfeito
vós
adondáveis - adondávades
elas-eles-vocês
adondavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
adondáreis - adondárades
elas-eles-vocês
adondaram
Condicional
vós
adondaríeis - adondaríades
elas-eles-vocês
adondariam
Conjuntivo
Pretérito Imperfeito
vós
adondásseis - adondássedes
elas-eles-vocês
adondassem
Futuro
elas-eles-vocês
adondarem
Imperativo
Negativo
nunca
adondeis - adondedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
adondarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) adondache
Pretérito Imperfeito :
(vós) adondávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) adondárais
Condicional :
(vós) adondaríais
Imperativo :
(vós) adondade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
adondai-la - adondade-la
elas-eles-vocês
adondam-na
Pretérito Perfeito
eu
adondei-a - adondei-na
ela-ele-você
adondou-a - adondou-na
elas-eles-vocês
adondaram-na - adondárom-na
Futuro
eu
adondá-la-ei - adondarei-na
tu
adondá-la-ás - adondará-la
ela-ele-você
adondá-la-á - adondará-a
nós
adondá-la-emos - adondaremo-la
vós
adondá-la-eis - adondarede-la
elas-eles-vocês
adondá-la-ão - adondarám-na
Pretérito Imperfeito
vós
adondávei-la - adondávade-la
elas-eles-vocês
adondavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
adondárei-la - adondárade-la
elas-eles-vocês
adondaram-na
Condicional
eu
adondá-la-ia - adondaria-a
tu
adondá-la-ias - adondaria-la
ela-ele-você
adondá-la-ia - adondaria-a
nós
adondá-la-íamos - adondaríamo-la
vós
adondá-la-íeis - adondaríade-la
elas-eles-vocês
adondá-la-iam - adondariam-na
Conjuntivo
Presente
vós que
a adondeis - a adondedes
elas-eles-vocês que
a adondem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a adondasse
vós se
a adondásseis - a adondássedes
elas-eles-vocês se
a adondassem
Futuro
ela-ele-você quando
a adondar
elas-eles-vocês quando
a adondarem
Imperativo
Afirmativo
adondai-a - adondai-na
vós
Negativo
nunca
a adondeis - a adondedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a adondar - ao adondá-la
tu para
a adondares - ao adondare-la
ela-ele-você para
a adondar - ao adondá-la
nós para
a adondarmos - ao adondarmo-la
vós para
a adondardes - ao adondarde-la
elas-eles-vocês para
a adondarem - ao adondarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a adondar - ao adondá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) adondache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) adondávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) adondárai-la
Condicional :
(vós) adondaríai-la - (vós) adondá-la-íais
Imperativo :
(vós) adondade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.