VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
mitificais - mitificades**
elas-eles-vocês
mitificam
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
mitificaram - mitificárom
Futuro
vós
mitificareis - mitificaredes
elas-eles-vocês
mitificarão - mitificarám
Pretérito imperfeito
vós
mitificáveis - mitificávades
elas-eles-vocês
mitificavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
mitificáreis - mitificárades
elas-eles-vocês
mitificaram
Condicional
vós
mitificaríeis - mitificaríades
elas-eles-vocês
mitificariam
Conjuntivo
Presente
vós
mitifiqueis - mitifiquedes
elas-eles-vocês
mitifiquem
Pretérito Imperfeito
vós
mitificásseis - mitificássedes
elas-eles-vocês
mitificassem
Futuro
elas-eles-vocês
mitificarem
Imperativo
Negativo
nunca
mitifiqueis - mitifiquedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
mitificarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) mitificache
Pretérito Imperfeito :
(vós) mitificávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) mitificárais
Condicional :
(vós) mitificaríais
Imperativo :
(vós) mitificade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
mitificai-la - mitificade-la
elas-eles-vocês
mitificam-na
Pretérito Perfeito
eu
mitifiquei-a - mitifiquei-na
ela-ele-você
mitificou-a - mitificou-na
elas-eles-vocês
mitificaram-na - mitificárom-na
Futuro
eu
mitificá-la-ei - mitificarei-na
tu
mitificá-la-ás - mitificará-la
ela-ele-você
mitificá-la-á - mitificará-a
nós
mitificá-la-emos - mitificaremo-la
vós
mitificá-la-eis - mitificarede-la
elas-eles-vocês
mitificá-la-ão - mitificarám-na
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você
mitificava-a
vós
mitificávei-la - mitificávade-la
elas-eles-vocês
mitificavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
ela-ele-você
mitificara-a
vós
mitificárei-la - mitificárade-la
elas-eles-vocês
mitificaram-na
Condicional
eu
mitificá-la-ia - mitificaria-a
tu
mitificá-la-ias - mitificaria-la
ela-ele-você
mitificá-la-ia - mitificaria-a
nós
mitificá-la-íamos - mitificaríamo-la
vós
mitificá-la-íeis - mitificaríade-la
elas-eles-vocês
mitificá-la-iam - mitificariam-na
Conjuntivo
Presente
ela-ele-você que
a mitifique
vós que
a mitifiqueis - a mitifiquedes
elas-eles-vocês que
a mitifiquem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a mitificasse
vós se
a mitificásseis - a mitificássedes
elas-eles-vocês se
a mitificassem
Futuro
ela-ele-você quando
a mitificar
elas-eles-vocês quando
a mitificarem
Imperativo
Afirmativo
mitificai-a - mitificai-na
vós
Negativo
nunca
a mitifiqueis - a mitifiquedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a mitificar - ao mitificá-la
tu para
a mitificares - ao mitificare-la
ela-ele-você para
a mitificar - ao mitificá-la
nós para
a mitificarmos - ao mitificarmo-la
vós para
a mitificardes - ao mitificarde-la
elas-eles-vocês para
a mitificarem - ao mitificarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a mitificar - ao mitificá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) mitificache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) mitificávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) mitificárai-la
Condicional :
(vós) mitificaríai-la - (vós) mitificá-la-íais
Imperativo :
(vós) mitificade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.