Dicionário Estraviz. Inicio
Início > Resultado da pesquisa

Conjugador do estraviz

Também podes experimentar a pesquisa avançada

    VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL

    Indicativo
    Presente
    eu
    punçoo
    tu
    punçoas
    ela-ele-você
    punçoa
    nós
    punçoamos
    vós
    punçoais - punçoades**
    elas-eles-vocês
    punçoam
    Pretérito Perfeito
    eu
    punçoei
    tu
    punçoaste
    ela-ele-você
    punçoou
    nós
    punçoamos
    vós
    punçoastes
    elas-eles-vocês
    punçoaram - punçoárom
    Futuro
    eu
    punçoarei
    tu
    punçoarás
    ela-ele-você
    punçoará
    nós
    punçoaremos
    vós
    punçoareis - punçoaredes
    elas-eles-vocês
    punçoarão - punçoarám
    Pretérito imperfeito
    eu
    punçoava
    tu
    punçoavas
    ela-ele-você
    punçoava
    nós
    punçoávamos
    vós
    punçoáveis - punçoávades
    elas-eles-vocês
    punçoavam
    Pretérito Mais-Que-Perfeito
    eu
    punçoara
    tu
    punçoaras
    ela-ele-você
    punçoara
    nós
    punçoáramos
    vós
    punçoáreis - punçoárades
    elas-eles-vocês
    punçoaram
    Condicional
    eu
    punçoaria
    tu
    punçoarias
    ela-ele-você
    punçoaria
    nós
    punçoaríamos
    vós
    punçoaríeis - punçoaríades
    elas-eles-vocês
    punçoariam
    Conjuntivo
    Presente
    eu
    punçoe
    tu
    punçoes
    ela-ele-você
    punçoe
    nós
    punçoemos
    vós
    punçoeis - punçoedes
    elas-eles-vocês
    punçoem
    Pretérito Imperfeito
    eu
    punçoasse
    tu
    punçoasses
    ela-ele-você
    punçoasse
    nós
    punçoássemos
    vós
    punçoásseis - punçoássedes
    elas-eles-vocês
    punçoassem
    Futuro
    eu
    punçoar
    tu
    punçoares
    ela-ele-você
    punçoar
    nós
    punçoarmos
    vós
    punçoardes
    elas-eles-vocês
    punçoarem
    Imperativo
    Afirmativo
    punçoa
    tu
    punçoe
    você
    punçoemos
    nós
    punçoai
    vós
    punçoem
    vocês
    Negativo
    nunca
    punçoes
    tu
    nunca
    punçoe
    você
    nunca
    punçoemos
    nós
    nunca
    punçoeis - punçoedes
    vós
    nunca
    punçoem
    vocês
    Infinitivo
    Flexionado
    eu
    punçoar
    tu
    punçoares
    ela-ele-você
    punçoar
    nós
    punçoarmos
    vós
    punçoardes
    elas-eles-vocês
    punçoarem
    Impessoal
    Infinitivo
    punçoar
    Gerúndio
    punçoando
    Particípio Passado
    punçoado
    Outras Variantes
    Pretérito Perfeito :
    (tu) punçoache
    Pretérito Imperfeito :
    (vós) punçoávais
    Pretérito mais-que-perfeito :
    (vós) punçoárais
    Condicional :
    (vós) punçoaríais
    Imperativo :
    (vós) punçoade

    VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)

    Indicativo
    Presente
    eu
    punçoo-a
    tu
    punçoa-la
    ela-ele-você
    punçoa-a
    nós
    punçoamo-la
    vós
    punçoai-la - punçoade-la
    elas-eles-vocês
    punçoam-na
    Pretérito Perfeito
    eu
    punçoei-a - punçoei-na
    tu
    punçoaste-a
    ela-ele-você
    punçoou-a - punçoou-na
    nós
    punçoamo-la
    vós
    punçoaste-la
    elas-eles-vocês
    punçoaram-na - punçoárom-na
    Futuro
    eu
    punçoá-la-ei - punçoarei-na
    tu
    punçoá-la-ás - punçoará-la
    ela-ele-você
    punçoá-la-á - punçoará-a
    nós
    punçoá-la-emos - punçoaremo-la
    vós
    punçoá-la-eis - punçoarede-la
    elas-eles-vocês
    punçoá-la-ão - punçoarám-na
    Pretérito Imperfeito
    eu
    punçoava-a
    tu
    punçoava-la
    ela-ele-você
    punçoava-a
    nós
    punçoávamo-la
    vós
    punçoávei-la - punçoávade-la
    elas-eles-vocês
    punçoavam-na
    Pretérito Mais-Que-Perfeito
    eu
    punçoara-a
    tu
    punçoara-la
    ela-ele-você
    punçoara-a
    nós
    punçoáramo-la
    vós
    punçoárei-la - punçoárade-la
    elas-eles-vocês
    punçoaram-na
    Condicional
    eu
    punçoá-la-ia - punçoaria-a
    tu
    punçoá-la-ias - punçoaria-la
    ela-ele-você
    punçoá-la-ia - punçoaria-a
    nós
    punçoá-la-íamos - punçoaríamo-la
    vós
    punçoá-la-íeis - punçoaríade-la
    elas-eles-vocês
    punçoá-la-iam - punçoariam-na
    Conjuntivo
    Presente
    eu que
    a punçoe
    tu que
    a punçoes
    ela-ele-você que
    a punçoe
    nós que
    a punçoemos
    vós que
    a punçoeis - a punçoedes
    elas-eles-vocês que
    a punçoem
    Pretérito Imperfeito
    eu se
    a punçoasse
    tu se
    a punçoasses
    ela-ele-você se
    a punçoasse
    nós se
    a punçoássemos
    vós se
    a punçoásseis - a punçoássedes
    elas-eles-vocês se
    a punçoassem
    Futuro
    eu quando
    a punçoar
    tu quando
    a punçoares
    ela-ele-você quando
    a punçoar
    nós quando
    a punçoarmos
    vós quando
    a punçoardes
    elas-eles-vocês quando
    a punçoarem
    Imperativo
    Afirmativo
    punçoa-a
    tu
    punçoe-a
    você
    punçoemo-la
    nós
    punçoai-a - punçoai-na
    vós
    punçoem-na
    vocês
    Negativo
    nunca
    a punçoes
    tu
    nunca
    a punçoe
    você
    nunca
    a punçoemos
    nós
    nunca
    a punçoeis - a punçoedes
    vós
    nunca
    a punçoem
    vocês
    Infinitivo
    Flexionado
    eu para
    a punçoar - ao punçoá-la
    tu para
    a punçoares - ao punçoare-la
    ela-ele-você para
    a punçoar - ao punçoá-la
    nós para
    a punçoarmos - ao punçoarmo-la
    vós para
    a punçoardes - ao punçoarde-la
    elas-eles-vocês para
    a punçoarem - ao punçoarem-na
    Impessoal
    Infinitivo para
    a punçoar - ao punçoá-la
    Gerúndio
    punçoando-a
    Outras Variantes
    Pretérito Perfeito :
    (tu) punçoache-a
    Pretérito Imperfeito :
    (vós) punçoávai-la
    Pretérito mais-que-perfeito :
    (vós) punçoárai-la
    Condicional :
    (vós) punçoaríai-la - (vós) punçoá-la-íais
    Imperativo :
    (vós) punçoade-a

    ** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.

    *** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.