VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
ataviais - ataviades**
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
ataviaram - ataviárom
Futuro
vós
ataviareis - ataviaredes
elas-eles-vocês
ataviarão - ataviarám
Pretérito imperfeito
vós
ataviáveis - ataviávades
elas-eles-vocês
ataviavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
ataviáreis - ataviárades
elas-eles-vocês
ataviaram
Condicional
vós
ataviaríeis - ataviaríades
elas-eles-vocês
ataviariam
Conjuntivo
Pretérito Imperfeito
vós
ataviásseis - ataviássedes
elas-eles-vocês
ataviassem
Futuro
elas-eles-vocês
ataviarem
Imperativo
Negativo
nunca
atavieis - ataviedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
ataviarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) ataviache
Pretérito Imperfeito :
(vós) ataviávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) ataviárais
Condicional :
(vós) ataviaríais
Imperativo :
(vós) ataviade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
ataviai-la - ataviade-la
elas-eles-vocês
ataviam-na
Pretérito Perfeito
eu
ataviei-a - ataviei-na
ela-ele-você
ataviou-a - ataviou-na
elas-eles-vocês
ataviaram-na - ataviárom-na
Futuro
eu
ataviá-la-ei - ataviarei-na
tu
ataviá-la-ás - ataviará-la
ela-ele-você
ataviá-la-á - ataviará-a
nós
ataviá-la-emos - ataviaremo-la
vós
ataviá-la-eis - ataviarede-la
elas-eles-vocês
ataviá-la-ão - ataviarám-na
Pretérito Imperfeito
vós
ataviávei-la - ataviávade-la
elas-eles-vocês
ataviavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
ataviárei-la - ataviárade-la
elas-eles-vocês
ataviaram-na
Condicional
eu
ataviá-la-ia - ataviaria-a
tu
ataviá-la-ias - ataviaria-la
ela-ele-você
ataviá-la-ia - ataviaria-a
nós
ataviá-la-íamos - ataviaríamo-la
vós
ataviá-la-íeis - ataviaríade-la
elas-eles-vocês
ataviá-la-iam - ataviariam-na
Conjuntivo
Presente
vós que
a atavieis - a ataviedes
elas-eles-vocês que
a ataviem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a ataviasse
vós se
a ataviásseis - a ataviássedes
elas-eles-vocês se
a ataviassem
Futuro
ela-ele-você quando
a ataviar
elas-eles-vocês quando
a ataviarem
Imperativo
Afirmativo
ataviai-a - ataviai-na
vós
Negativo
nunca
a atavieis - a ataviedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a ataviar - ao ataviá-la
tu para
a ataviares - ao ataviare-la
ela-ele-você para
a ataviar - ao ataviá-la
nós para
a ataviarmos - ao ataviarmo-la
vós para
a ataviardes - ao ataviarde-la
elas-eles-vocês para
a ataviarem - ao ataviarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a ataviar - ao ataviá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) ataviache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) ataviávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) ataviárai-la
Condicional :
(vós) ataviaríai-la - (vós) ataviá-la-íais
Imperativo :
(vós) ataviade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.