VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
contraforrais - contraforrades**
elas-eles-vocês
contraforram
Pretérito Perfeito
ela-ele-você
contraforrou
elas-eles-vocês
contraforraram - contraforrárom
Futuro
ela-ele-você
contraforrará
vós
contraforrareis - contraforraredes
elas-eles-vocês
contraforrarão - contraforrarám
Pretérito imperfeito
ela-ele-você
contraforrava
vós
contraforráveis - contraforrávades
elas-eles-vocês
contraforravam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
ela-ele-você
contraforrara
vós
contraforráreis - contraforrárades
elas-eles-vocês
contraforraram
Condicional
ela-ele-você
contraforraria
vós
contraforraríeis - contraforraríades
elas-eles-vocês
contraforrariam
Conjuntivo
Presente
vós
contraforreis - contraforredes
elas-eles-vocês
contraforrem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você
contraforrasse
vós
contraforrásseis - contraforrássedes
elas-eles-vocês
contraforrassem
Futuro
ela-ele-você
contraforrar
elas-eles-vocês
contraforrarem
Imperativo
Negativo
nunca
contraforreis - contraforredes
vós
Infinitivo
Flexionado
ela-ele-você
contraforrar
elas-eles-vocês
contraforrarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) contraforrache
Pretérito Imperfeito :
(vós) contraforrávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) contraforrárais
Condicional :
(vós) contraforraríais
Imperativo :
(vós) contraforrade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
ela-ele-você
contraforra-a
vós
contraforrai-la - contraforrade-la
elas-eles-vocês
contraforram-na
Pretérito Perfeito
eu
contraforrei-a - contraforrei-na
ela-ele-você
contraforrou-a - contraforrou-na
elas-eles-vocês
contraforraram-na - contraforrárom-na
Futuro
eu
contraforrá-la-ei - contraforrarei-na
tu
contraforrá-la-ás - contraforrará-la
ela-ele-você
contraforrá-la-á - contraforrará-a
nós
contraforrá-la-emos - contraforraremo-la
vós
contraforrá-la-eis - contraforrarede-la
elas-eles-vocês
contraforrá-la-ão - contraforrarám-na
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você
contraforrava-a
vós
contraforrávei-la - contraforrávade-la
elas-eles-vocês
contraforravam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
ela-ele-você
contraforrara-a
vós
contraforrárei-la - contraforrárade-la
elas-eles-vocês
contraforraram-na
Condicional
eu
contraforrá-la-ia - contraforraria-a
tu
contraforrá-la-ias - contraforraria-la
ela-ele-você
contraforrá-la-ia - contraforraria-a
nós
contraforrá-la-íamos - contraforraríamo-la
vós
contraforrá-la-íeis - contraforraríade-la
elas-eles-vocês
contraforrá-la-iam - contraforrariam-na
Conjuntivo
Presente
ela-ele-você que
a contraforre
vós que
a contraforreis - a contraforredes
elas-eles-vocês que
a contraforrem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a contraforrasse
nós se
a contraforrássemos
vós se
a contraforrásseis - a contraforrássedes
elas-eles-vocês se
a contraforrassem
Futuro
tu quando
a contraforrares
ela-ele-você quando
a contraforrar
nós quando
a contraforrarmos
vós quando
a contraforrardes
elas-eles-vocês quando
a contraforrarem
Imperativo
Afirmativo
contraforrai-a - contraforrai-na
vós
Negativo
nunca
a contraforreis - a contraforredes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a contraforrar - ao contraforrá-la
tu para
a contraforrares - ao contraforrare-la
ela-ele-você para
a contraforrar - ao contraforrá-la
nós para
a contraforrarmos - ao contraforrarmo-la
vós para
a contraforrardes - ao contraforrarde-la
elas-eles-vocês para
a contraforrarem - ao contraforrarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a contraforrar - ao contraforrá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) contraforrache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) contraforrávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) contraforrárai-la
Condicional :
(vós) contraforraríai-la - (vós) contraforrá-la-íais
Imperativo :
(vós) contraforrade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.