VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
defraudais - defraudades**
elas-eles-vocês
defraudam
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
defraudaram - defraudárom
Futuro
vós
defraudareis - defraudaredes
elas-eles-vocês
defraudarão - defraudarám
Pretérito imperfeito
vós
defraudáveis - defraudávades
elas-eles-vocês
defraudavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
defraudáreis - defraudárades
elas-eles-vocês
defraudaram
Condicional
vós
defraudaríeis - defraudaríades
elas-eles-vocês
defraudariam
Conjuntivo
Presente
vós
defraudeis - defraudedes
elas-eles-vocês
defraudem
Pretérito Imperfeito
vós
defraudásseis - defraudássedes
elas-eles-vocês
defraudassem
Futuro
elas-eles-vocês
defraudarem
Imperativo
Negativo
nunca
defraudeis - defraudedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
defraudarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) defraudache
Pretérito Imperfeito :
(vós) defraudávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) defraudárais
Condicional :
(vós) defraudaríais
Imperativo :
(vós) defraudade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
defraudai-la - defraudade-la
elas-eles-vocês
defraudam-na
Pretérito Perfeito
eu
defraudei-a - defraudei-na
ela-ele-você
defraudou-a - defraudou-na
elas-eles-vocês
defraudaram-na - defraudárom-na
Futuro
eu
defraudá-la-ei - defraudarei-na
tu
defraudá-la-ás - defraudará-la
ela-ele-você
defraudá-la-á - defraudará-a
nós
defraudá-la-emos - defraudaremo-la
vós
defraudá-la-eis - defraudarede-la
elas-eles-vocês
defraudá-la-ão - defraudarám-na
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você
defraudava-a
vós
defraudávei-la - defraudávade-la
elas-eles-vocês
defraudavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
ela-ele-você
defraudara-a
vós
defraudárei-la - defraudárade-la
elas-eles-vocês
defraudaram-na
Condicional
eu
defraudá-la-ia - defraudaria-a
tu
defraudá-la-ias - defraudaria-la
ela-ele-você
defraudá-la-ia - defraudaria-a
nós
defraudá-la-íamos - defraudaríamo-la
vós
defraudá-la-íeis - defraudaríade-la
elas-eles-vocês
defraudá-la-iam - defraudariam-na
Conjuntivo
Presente
ela-ele-você que
a defraude
vós que
a defraudeis - a defraudedes
elas-eles-vocês que
a defraudem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a defraudasse
vós se
a defraudásseis - a defraudássedes
elas-eles-vocês se
a defraudassem
Futuro
ela-ele-você quando
a defraudar
elas-eles-vocês quando
a defraudarem
Imperativo
Afirmativo
defraudai-a - defraudai-na
vós
Negativo
nunca
a defraudeis - a defraudedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a defraudar - ao defraudá-la
tu para
a defraudares - ao defraudare-la
ela-ele-você para
a defraudar - ao defraudá-la
nós para
a defraudarmos - ao defraudarmo-la
vós para
a defraudardes - ao defraudarde-la
elas-eles-vocês para
a defraudarem - ao defraudarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a defraudar - ao defraudá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) defraudache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) defraudávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) defraudárai-la
Condicional :
(vós) defraudaríai-la - (vós) defraudá-la-íais
Imperativo :
(vós) defraudade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.