VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
exornais - exornades**
elas-eles-vocês
exornam |ɔ|
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
exornaram - exornárom
Futuro
vós
exornareis - exornaredes
elas-eles-vocês
exornarão - exornarám
Pretérito imperfeito
vós
exornáveis - exornávades
elas-eles-vocês
exornavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
exornáreis - exornárades
elas-eles-vocês
exornaram
Condicional
vós
exornaríeis - exornaríades
elas-eles-vocês
exornariam
Conjuntivo
Presente
elas-eles-vocês
exornem |ɔ|
Pretérito Imperfeito
vós
exornásseis - exornássedes
elas-eles-vocês
exornassem
Futuro
elas-eles-vocês
exornarem
Imperativo
Negativo
nunca
exorneis - exornedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
exornarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) exornache
Pretérito Imperfeito :
(vós) exornávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) exornárais
Condicional :
(vós) exornaríais
Imperativo :
(vós) exornade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
ela-ele-você
exorna-a |ɔ|
vós
exornai-la - exornade-la
elas-eles-vocês
exornam-na |ɔ|
Pretérito Perfeito
eu
exornei-a - exornei-na
ela-ele-você
exornou-a - exornou-na
elas-eles-vocês
exornaram-na - exornárom-na
Futuro
eu
exorná-la-ei - exornarei-na
tu
exorná-la-ás - exornará-la
ela-ele-você
exorná-la-á - exornará-a
nós
exorná-la-emos - exornaremo-la
vós
exorná-la-eis - exornarede-la
elas-eles-vocês
exorná-la-ão - exornarám-na
Pretérito Imperfeito
vós
exornávei-la - exornávade-la
elas-eles-vocês
exornavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
exornárei-la - exornárade-la
elas-eles-vocês
exornaram-na
Condicional
eu
exorná-la-ia - exornaria-a
tu
exorná-la-ias - exornaria-la
ela-ele-você
exorná-la-ia - exornaria-a
nós
exorná-la-íamos - exornaríamo-la
vós
exorná-la-íeis - exornaríade-la
elas-eles-vocês
exorná-la-iam - exornariam-na
Conjuntivo
Presente
ela-ele-você que
a exorne |ɔ|
vós que
a exorneis - a exornedes
elas-eles-vocês que
a exornem |ɔ|
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a exornasse
vós se
a exornásseis - a exornássedes
elas-eles-vocês se
a exornassem
Futuro
ela-ele-você quando
a exornar
elas-eles-vocês quando
a exornarem
Imperativo
Afirmativo
exornai-a - exornai-na
vós
Negativo
nunca
a exorneis - a exornedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a exornar - ao exorná-la
tu para
a exornares - ao exornare-la
ela-ele-você para
a exornar - ao exorná-la
nós para
a exornarmos - ao exornarmo-la
vós para
a exornardes - ao exornarde-la
elas-eles-vocês para
a exornarem - ao exornarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a exornar - ao exorná-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) exornache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) exornávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) exornárai-la
Condicional :
(vós) exornaríai-la - (vós) exorná-la-íais
Imperativo :
(vós) exornade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.