Dicionário Estraviz. Inicio
Início > Resultado da pesquisa

Conjugador do estraviz

Também podes experimentar a pesquisa avançada

    VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL

    Indicativo
    Presente
    eu
    exorno |ɔ|*
    tu
    exornas |ɔ|
    ela-ele-você
    exorna |ɔ|
    nós
    exornamos
    vós
    exornais - exornades**
    elas-eles-vocês
    exornam |ɔ|
    Pretérito Perfeito
    eu
    exornei
    tu
    exornaste
    ela-ele-você
    exornou
    nós
    exornamos
    vós
    exornastes
    elas-eles-vocês
    exornaram - exornárom
    Futuro
    eu
    exornarei
    tu
    exornarás
    ela-ele-você
    exornará
    nós
    exornaremos
    vós
    exornareis - exornaredes
    elas-eles-vocês
    exornarão - exornarám
    Pretérito imperfeito
    eu
    exornava
    tu
    exornavas
    ela-ele-você
    exornava
    nós
    exornávamos
    vós
    exornáveis - exornávades
    elas-eles-vocês
    exornavam
    Pretérito Mais-Que-Perfeito
    eu
    exornara
    tu
    exornaras
    ela-ele-você
    exornara
    nós
    exornáramos
    vós
    exornáreis - exornárades
    elas-eles-vocês
    exornaram
    Condicional
    eu
    exornaria
    tu
    exornarias
    ela-ele-você
    exornaria
    nós
    exornaríamos
    vós
    exornaríeis - exornaríades
    elas-eles-vocês
    exornariam
    Conjuntivo
    Presente
    eu
    exorne |ɔ|
    tu
    exornes |ɔ|
    ela-ele-você
    exorne |ɔ|
    nós
    exornemos
    vós
    exorneis - exornedes
    elas-eles-vocês
    exornem |ɔ|
    Pretérito Imperfeito
    eu
    exornasse
    tu
    exornasses
    ela-ele-você
    exornasse
    nós
    exornássemos
    vós
    exornásseis - exornássedes
    elas-eles-vocês
    exornassem
    Futuro
    eu
    exornar
    tu
    exornares
    ela-ele-você
    exornar
    nós
    exornarmos
    vós
    exornardes
    elas-eles-vocês
    exornarem
    Imperativo
    Afirmativo
    exorna |ɔ|
    tu
    exorne |ɔ|
    você
    exornemos
    nós
    exornai
    vós
    exornem |ɔ|
    vocês
    Negativo
    nunca
    exornes |ɔ|
    tu
    nunca
    exorne |ɔ|
    você
    nunca
    exornemos
    nós
    nunca
    exorneis - exornedes
    vós
    nunca
    exornem |ɔ|
    vocês
    Infinitivo
    Flexionado
    eu
    exornar
    tu
    exornares
    ela-ele-você
    exornar
    nós
    exornarmos
    vós
    exornardes
    elas-eles-vocês
    exornarem
    Impessoal
    Infinitivo
    exornar
    Gerúndio
    exornando
    Particípio Passado
    exornado
    Outras Variantes
    Pretérito Perfeito :
    (tu) exornache
    Pretérito Imperfeito :
    (vós) exornávais
    Pretérito mais-que-perfeito :
    (vós) exornárais
    Condicional :
    (vós) exornaríais
    Imperativo :
    (vós) exornade

    VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)

    Indicativo
    Presente
    eu
    exorno-a |ɔ|
    tu
    exorna-la |ɔ|
    ela-ele-você
    exorna-a |ɔ|
    nós
    exornamo-la
    vós
    exornai-la - exornade-la
    elas-eles-vocês
    exornam-na |ɔ|
    Pretérito Perfeito
    eu
    exornei-a - exornei-na
    tu
    exornaste-a
    ela-ele-você
    exornou-a - exornou-na
    nós
    exornamo-la
    vós
    exornaste-la
    elas-eles-vocês
    exornaram-na - exornárom-na
    Futuro
    eu
    exorná-la-ei - exornarei-na
    tu
    exorná-la-ás - exornará-la
    ela-ele-você
    exorná-la-á - exornará-a
    nós
    exorná-la-emos - exornaremo-la
    vós
    exorná-la-eis - exornarede-la
    elas-eles-vocês
    exorná-la-ão - exornarám-na
    Pretérito Imperfeito
    eu
    exornava-a
    tu
    exornava-la
    ela-ele-você
    exornava-a
    nós
    exornávamo-la
    vós
    exornávei-la - exornávade-la
    elas-eles-vocês
    exornavam-na
    Pretérito Mais-Que-Perfeito
    eu
    exornara-a
    tu
    exornara-la
    ela-ele-você
    exornara-a
    nós
    exornáramo-la
    vós
    exornárei-la - exornárade-la
    elas-eles-vocês
    exornaram-na
    Condicional
    eu
    exorná-la-ia - exornaria-a
    tu
    exorná-la-ias - exornaria-la
    ela-ele-você
    exorná-la-ia - exornaria-a
    nós
    exorná-la-íamos - exornaríamo-la
    vós
    exorná-la-íeis - exornaríade-la
    elas-eles-vocês
    exorná-la-iam - exornariam-na
    Conjuntivo
    Presente
    eu que
    a exorne |ɔ|
    tu que
    a exornes |ɔ|
    ela-ele-você que
    a exorne |ɔ|
    nós que
    a exornemos
    vós que
    a exorneis - a exornedes
    elas-eles-vocês que
    a exornem |ɔ|
    Pretérito Imperfeito
    eu se
    a exornasse
    tu se
    a exornasses
    ela-ele-você se
    a exornasse
    nós se
    a exornássemos
    vós se
    a exornásseis - a exornássedes
    elas-eles-vocês se
    a exornassem
    Futuro
    eu quando
    a exornar
    tu quando
    a exornares
    ela-ele-você quando
    a exornar
    nós quando
    a exornarmos
    vós quando
    a exornardes
    elas-eles-vocês quando
    a exornarem
    Imperativo
    Afirmativo
    exorna-a |ɔ|
    tu
    exorne-a |ɔ|
    você
    exornemo-la
    nós
    exornai-a - exornai-na
    vós
    exornem-na |ɔ|
    vocês
    Negativo
    nunca
    a exornes |ɔ|
    tu
    nunca
    a exorne |ɔ|
    você
    nunca
    a exornemos
    nós
    nunca
    a exorneis - a exornedes
    vós
    nunca
    a exornem |ɔ|
    vocês
    Infinitivo
    Flexionado
    eu para
    a exornar - ao exorná-la
    tu para
    a exornares - ao exornare-la
    ela-ele-você para
    a exornar - ao exorná-la
    nós para
    a exornarmos - ao exornarmo-la
    vós para
    a exornardes - ao exornarde-la
    elas-eles-vocês para
    a exornarem - ao exornarem-na
    Impessoal
    Infinitivo para
    a exornar - ao exorná-la
    Gerúndio
    exornando-a
    Outras Variantes
    Pretérito Perfeito :
    (tu) exornache-a
    Pretérito Imperfeito :
    (vós) exornávai-la
    Pretérito mais-que-perfeito :
    (vós) exornárai-la
    Condicional :
    (vós) exornaríai-la - (vós) exorná-la-íais
    Imperativo :
    (vós) exornade-a

    ** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.

    *** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.