VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
teimaram - teimárom
Futuro
vós
teimareis - teimaredes
elas-eles-vocês
teimarão - teimarám
Pretérito imperfeito
vós
teimáveis - teimávades
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
teimáreis - teimárades
Condicional
vós
teimaríeis - teimaríades
elas-eles-vocês
teimariam
Conjuntivo
Pretérito Imperfeito
vós
teimásseis - teimássedes
elas-eles-vocês
teimassem
Imperativo
Negativo
nunca
teimeis - teimedes
vós
Infinitivo
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) teimache
Pretérito Imperfeito :
(vós) teimávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) teimárais
Condicional :
(vós) teimaríais
Imperativo :
(vós) teimade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
teimai-la - teimade-la
elas-eles-vocês
teimam-na
Pretérito Perfeito
ela-ele-você
teimou-a - teimou-na
elas-eles-vocês
teimaram-na - teimárom-na
Futuro
eu
teimá-la-ei - teimarei-na
tu
teimá-la-ás - teimará-la
ela-ele-você
teimá-la-á - teimará-a
nós
teimá-la-emos - teimaremo-la
vós
teimá-la-eis - teimarede-la
elas-eles-vocês
teimá-la-ão - teimarám-na
Pretérito Imperfeito
vós
teimávei-la - teimávade-la
elas-eles-vocês
teimavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
teimárei-la - teimárade-la
elas-eles-vocês
teimaram-na
Condicional
eu
teimá-la-ia - teimaria-a
tu
teimá-la-ias - teimaria-la
ela-ele-você
teimá-la-ia - teimaria-a
nós
teimá-la-íamos - teimaríamo-la
vós
teimá-la-íeis - teimaríade-la
elas-eles-vocês
teimá-la-iam - teimariam-na
Conjuntivo
Presente
vós que
a teimeis - a teimedes
elas-eles-vocês que
a teimem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a teimasse
vós se
a teimásseis - a teimássedes
elas-eles-vocês se
a teimassem
Futuro
ela-ele-você quando
a teimar
elas-eles-vocês quando
a teimarem
Imperativo
Negativo
nunca
a teimeis - a teimedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a teimar - ao teimá-la
tu para
a teimares - ao teimare-la
ela-ele-você para
a teimar - ao teimá-la
nós para
a teimarmos - ao teimarmo-la
vós para
a teimardes - ao teimarde-la
elas-eles-vocês para
a teimarem - ao teimarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a teimar - ao teimá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) teimache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) teimávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) teimárai-la
Condicional :
(vós) teimaríai-la - (vós) teimá-la-íais
Imperativo :
(vós) teimade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.